Deze week vernamen wij het overlijden (17/11/20) van Rudolf De Lobel. Vele Adegemnaren zullen goeie herinneringen bewaren aan Meester Rudolf uit de Adegemse jongensschool. Van in 1960 – toen hij in het eerste leerjaar Juffrouw Elza Ginneberge verving – tot aan zijn pensioen, begeleidde hij honderden knapen in het lezen, rekenen en nog zoveel meer.
Wie herinnert zich nog de Eucharistische Kruistocht, dat nu wat vergeten initiatief, dat jongeren op het rechte christelijke pad moest helpen? Ook die begeleiding was in die beginjaren één van Rudolfs taken. Daarnaast was hij uitermate sportief, een begenadigd voetballer ook.
Maar het meest van al zullen we ons Rudolf herinneren als één van de “founding fathers” van de Adegemse toneelwereld. Samen met figuren als Jackie Boels, Achiel Goethals en Willem Verstraete nam hij begin de jaren 60 het initiatief om het Adegemse toneelleven wat nieuw leven in te blazen.
Dat toneelspelen had Rudolf allicht met de paplepel meegekregen: zowel vader August als moeder Rosa hadden hun sporen verdiend in de oude toneelkring “Wij willen”. Maar de jonge garde vond dat zij zoiets ook konden. Binnen de plaatselijke MILAC-werking rijpte het idee om de kas – bedoeld om het soldatenleven van zovele dienstplichtigen wat op te vrolijken – te spijzen met onder andere toneelvoorstellingen. Het Adegems Jeugdtheater was geboren.
Met volkse komische stukken als “Atoomrekruten” wisten ze steevast Zaal D’havé tot de nok te vullen. Van bij het begin was Rudolf mee een stuwende kracht. Als speler, als kassier, als regisseur, zelfs – toen het gezelschap al was uitgegroeid tot het Adegems Volkstheater – ook als allereerste voorzitter.
Toen de toneelbond zijn omzwervingen van Zaal D’havé, over de Wielewaal en Maldegemse Gilde eindelijk kon beëindigen in het gloednieuwe cultuurcentrum Den Hoogen Pad, vond Rudolf dat het tijd werd om de fakkel aan jongere krachten over te laten. Zijn optreden als champetter in “Paradijsvogels” was zijn laatste huzarenstukje.
Maar ook in de jaren daarna volgde hij het reilen en zeilen van “zijn toneelbond” met grote belangstelling: steevast reserveerde hij samen met Grenny een plekje op de voorste rij van Den Hoogen Pad. En iedere keer vertelde hij hoeveel deugd het hem deed dat het goed ging met het AVT. In november 2019 was hij er voor het laatst, om te supporteren voor “Madam Botervliege”. En toen keek hij al uit naar de grootse viering die voorzien was voor de 60e verjaardag van het AVT. Helaas gooide corona roet in het eten.
Ondertussen was Rudolf al een poosje een ongelijke strijd begonnen tegen zijn ziekte. Een strijd die hij de voorbije week verloor. “Ik heb een goed leven gehad”, zei hij bij één van onze laatste ontmoetingen.
Wanneer we het geluk hebben om in november 2021 te mogen spelen, dan zal het applaus van het publiek zeker ook voor jou zijn, Rudolf.
(Etienne Notteboom, namens het Adegems Volkstheater.)